پس از گذشت هفده ماه از رونمایی دیتونا چارجر برقی که در بازار با استقبال خوبی مواجه شد، این بار  دوج نسخه‌های بنزینی از کوپه چارجر را معرفی کرده است.

دوج چارجر جدید که با نام ‌سیکس پک شناخته می‌شود، برخلاف آرزوهای علاقه‌مندان همچنان فاقد موتور هشت سیلندر V شکل و جعبه‌دنده دستی است، هرچند امید می‌رود نسخه مجهز به پیشرانه HEMI در آینده عرضه شود. با این وجود، این خودرو نسبت به دیتونا چارجر برقی ارزش خرید بیشتری ارائه می‌دهد و مهم‌تر از آن، صدای غرش واقعی موتور را به گوش می‌رساند. 

دوج چارجر سیکس ‌پک در دو تیپ عرضه می‌شود که هر کدام با بدنه دو یا چهار درب قابل سفارش هستند. نسخه پایه با نشان R/T، به پیشرانه شش سیلندر خطی سه لیتری توئین‌توربو Hurricane مجهز شده که توان ۴۲۰ اسب‌بخار و گشتاور ۶۳۵ نیوتن‌متر تولید می‌کند. این پیشرانه که در محصولات دیگری از مجموعه استلانتیس، مانند جیپ واگنییر، نیز به‌کار رفته، نیرو را از طریق یک گیربکس هشت‌سرعته خودکار به همه چرخ‌ها منتقل می‌کند. قیمت این خودرو ۴۹,۹۹۹ است که ۹,۶۰۰ دلار ارزان‌تر از دیتونا چارجر R/T برقی مدل ۲۰۲۵ است. حداکثر سرعت آن به ۲۷۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و هرچند ارقام رسمی شتاب اعلام نشده، تخمین‌ها بر اساس عملکرد شارژر  تیپ اسکَت‌پَک ۵۵۰ اسب‌بخاری نشان می‌دهد که این نسخه می‌تواند ظرف حدود ۴.۸ ثانیه از حالت سکون به سرعت ۹۷ کیلومتر بر ساعت دست یابد. 

قدرتمندترین عضو خانواده، اسکت‌پک، از همان موتور Hurricane استفاده می‌کند اما با تنظیمات قوی‌تر که خروجی آن به ۵۵۰ اسب‌بخار در ۶۲۰۰ دور در دقیقه و گشتاور به 719 نیوتن متر در ۳۵۰۰ دور می‌رسد و شتاب صفر تا ۹۷ کیلومتر بر ساعت این نسخه تنها ۳.۹ ثانیه است. سقف سرعت آن نیز ۲۸۵ کیلومتر بر ساعت اعلام شده است. قیمت پایه اسکت‌پک ۵۴,۹۹۵ دلار است که 18 هزار و 990 دلار کمتر از بهای نسخه برقی دیتونا چارجر اسکت‌پک بوده و صدای واقعی اگزوز آن نیز بسیار جذاب‌تر و اصیل‌تر از صدای ساختگی مدل برقی است. 

با وجود آنکه اسکت‌پک جدید تقریباً ۴۳۱ کیلوگرم سبک‌تر از نسخه برقی است، وزن آن به ۲۱۸۵ کیلوگرم می‌رسد و مدل R/T نیز به‌مراتب سبک‌تر نخواهد بود. هر دو خودرو به‌صورت استاندارد دارای سامانه چهارچرخ محرک و حالت لانچ کنترل هستند تا در شروع حرکت، بیشترین کشش ممکن را فراهم کنند. رانندگان همچنین می‌توانند سامانه انتقال نیرو را روی حالت دیفرانسیل عقب تنظیم کنند؛ مشابه آنچه در ب‌ام‌و M3 xDrive یا M5 وجود دارد. تغییر به حالت محرک عقب، علاوه بر افزایش هیجان رانندگی، این مزیت را دارد که در سرعت‌های بزرگراه، محور جلو از مدار خارج می‌شود تا اتلاف انرژی کاهش یافته و مصرف سوخت بهبود یابد. 

از نظر طراحی ظاهری، چارجر بنزینی همچنان به الگوی طراحی نسخه برقی وفادار مانده و همان خطوط و جزئیات الهام‌گرفته از چارجر ۱۹۶۸ را همراه با پهن‌ترین گلگیرها در میان خودروهای سواری بازار به نمایش می‌گذارد. چراغ‌های روشنایی روز هر دو مدل یکسان‌اند، اما برخلاف دایتونا چارجر که جریان هوا از جلوپنجره وارد و از روی کاپوت شیب‌دار خارج می‌شود، نسخه بنزینی دارای دماغه ثابت، یک دهانه کوچک خنک‌کننده در سپر جلو و یک اسکوپ کم‌عمق روی کاپوت است. در عقب نیز دو خروجی اگزوز گرد در طرفین سپر قرار دارد که عبارت «Charger» بر روی آن‌ها حک شده است.

تمام نسخه‌های اسکت‌پک به‌صورت استاندارد رینگ‌های ۲۰ اینچی الماسی، صفحه‌نمایش دیجیتال ۱۰.۲۵ اینچی، اگزوز فعال اسپرت و کروزکنترل تطبیقی دارند. در نسخه اسکت‌پک پلاس، نمایشگر به ۱۶ اینچ ارتقا یافته و امکاناتی مانند چراغ‌های LED پیشرفته، درب صندوق برقی، و امکان سفارش سقف پانورامای شیشه‌ای و تودوزی چرمی ناپا اضافه می‌شود. پکیج «Blacktop» که شامل رینگ‌ها و نشان‌های مشکی است برای هر دو نسخه قابل سفارش خواهد بود، اما پکیج «Carbon & Suede» تنها برای خریداران نسخه پلاس در دسترس است. 

جزئیات کامل نسخه R/T هنوز اعلام نشده، زیرا این تیپ به همره اسکت‌پک چهار درب تا نیمه نخست سال ۲۰۲۶ وارد نمایندگی‌ها نخواهد شد. پیش‌بینی می‌شود نسخه R/T از رینگ‌های کوچک‌تر و تجهیزات ساده‌تری برخوردار باشد.