در نمایشگاه خودروی مونیخ ۲۰۲۱ مرسدس بنز از خودرویی رونمایی کرد که آینده‌ی این برند را در زمینه‌ی خودروهای برقی ترسیم می‌کرد. مسیری که اسطوره‌ی دنیای خودروسازی با معرفی کانسپت EQ در نمایشگاه خودروی پاریس ۲۰۱۶ آغاز کرده بود، با EQE به بلوغ و پختگی بیشتری رسید. EQE را می‌بایست معادلی از کلاس E در رده‌ی خودروهای تمام الکتریکی مرسدس قلمداد کرد. حدود یک سال بعد از معرفی نمونه‌ی سدان، مرسدس بدنه‌ی اس‌یووی را هم برای EQE تدارک دید تا طرفداران توامان خودروهای برقی و شاسی بلند دیگر حسرتی برای داشتن یک مرسدس جذاب نداشته باشند! حالا در میان انبوه برندهای کمترشناخته‌شده‌ای که مدام اخبار حضورشان به گوش می‌رسد، یک نام آشنا و قدیمی قصد ورود مجدد به بازار کشورمان را دارد، آن هم با یکی از پیشرفته‌ترین محصولاتش. راساموتور خاورمیانه شرکتی است در کنار واردات برندهایی چون سوزوکی، جی‌ای‌سی و تویوتا به سراغ مرسدس بنز نیز رفته و قرار است EQE اس‌یووی را از طریق سامانه‌ جانباز وارد کشور کند.

دستور زبان یکپارچه‌ طراحی

طراحی خارجی EQE حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. زبان طراحی به‌کار رفته در EQ در عین حفظ ویژگی‌ها و شخصیت مشترک با دیگر محصولات مرسدس، دستور و قواعد خاص خودش را دارد که به‌روشنی آن را از سایر محصولات مرسدس متمایز می‌کند. گرافیک پیوسته‌ی چراغ‌ها با جلوپنجره که ویژگی‌هایی از «جدیت» و «خشونت توام با وقار» را به ذهن القا می‌کند با طرح ورودی‌های بزرگ زیر و طرفین سپر به تعادل بصری می‌رسد. نشان بزرگ ستاره‌ی سه‌پر مرسدس که با المان‌های با آرایش پارامتریک پیرامونی تأکیدی مضاعف پیدا می‌کند درست مثل نقطه ثقلی است که بر پیشانی طرح EQE نشسته. همین رویکرد در نمای عقب با تعبیه‌ی ال‌ای‌دی یکپارچه و ایجاد پیوستگی میان چراغ‌ها دنبال شده. خطوط بدنه نیز برخلاف رویه‌ای که در طول دهه‌ی گذشته به ایجاد عمق بیشتر و خطوط عمیق‌تر و اغراق‌آمیز تمایل داشته، جلوه‌ای حساب‌شده دارند. فرم گوه‌‌ای نمای جانبی تا حدی با خط شخصیت و بیشتر با خط برشی در ارتفاع پایین می‌شکند و خطوط ماهیچه‌ای روی کاپوت هم در عین برجستگی، وزنی متعادل و متناسب با ساختار طرح دارند و در ادامه‌ی مسیرشان نیز بر لبه‌ی پهن کاپوت محو می‌شوند تا تمرکز را از جلوپنجره و نشان مرسدس نگیرند.

همان‌قدر که نمای بیرونی EQE کمتر مجالی برای انتقاد باقی می‌گذارد، در داخل استفاده‌ی افراطی از مانیتور جسورانه و انتقادبرانگیز بوده است. امتداد این صفحه‌ی نمایش که تقریباً تا روی کنسول ادامه می‌یابد با شیبی که کل سطح داشبورد پیدا کرده، ضمن حفظ جنبه‌ی ارگونومیک، جنبه‌ای مینیمال به طرح کابین بخشیده است. این طرح در عین حال از همان دستور زبان طراحی بدنه پیروی می‌کند که مهم‌ترین ویژگی‌اش ایجاد پیوستگی است. پیوستگی دریچه‌ی نواری تهویه در داخل که با نوار نورانی هوشمند (با قابلیت ایجاد ۶۴ رنگ متنوع) تأکیدی دوچندان پیدا کرده، عرصه را برای یک سطح وسیع پوشیده از متریال‌های باکیفیت آزاد گذاشته و مجال بیشتری هم به طراحان داده تا با کار بر روی جزئیاتی مثل غربیلک فرمان یا دریچه‌های دایره‌ای تهویه، کانون توجه را بر روی این عناصر متمرکز کنند. هرچند با تعبیه‌ی یک مانیتور دیگر در پشت فرمان، کماکان این سلطه‌ی صفحه‌های نمایشگر است که بر فضای کابین احساس می‌شود.

EQE 500، قدرتمند و پرشتاب

زمانی روش نام‌گذاری محصولات مرسدس براساس حجم موتور بود، مثلا اگر با مدل 500E مواجه بودید، انتظار داشتید که موتوری تقریباً ۵ لیتری در زیر کاپوت آن جا خوش کرده باشد. اما بعد از رواج استفاده از موتورهای توربو و کاهش چشمگیر حجم موتور، این رویه تغییر کرد و حالا در یک مدل کاملاً برقی دیگر بحث حجم موتور محلی از اعراب ندارد. به نظر می‌رسد معیار مرسدس قدرت موتور و تناظر آن با نمونه‌ای فرضی از مدل‌های بنزینی است. EQE 500 عدد ۴۰۲ اسب بخار قدرت را در کاتالوگ مشخصاتش می‌بیند که کم‌وبیش مشابه یک موتور ۵ لیتری هشت سیلندر فرضی است. حداکثر گشتاور ۸۵۸ نیوتون‌متری فوق‌العاده است،‌ خصوصاً که از همان لحظه‌ی استارت در اختیار راننده قرار می‌گیرد (دیگر مثل موتورهای درون‌سوز لازم نیست تا دور موتور را به حد مشخصی رساند تا از بیشینه گشتاور برخوردار شد.) و برای همین اصلاً تعجب‌برانگیز نیست که چطور این اس‌یووی ۲۴۹۰ کیلوگرمی تنها ظرف ۴.۹ ثانیه از حالت سکون به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کند. البته که اگر حداکثر سرعت نیز به ۲۰۰ کیلومتر بر ساعت محدود نشده بود، می‌شد انتظار ارقامی چشمگیر را داشت. دستیابی به این توانایی‌های حرکتی چشمگیر با ویژگی‌هایی دیگری نیز همراه است. ویژگی‌هایی چون برد پیمایشی ۶۸۱ کیلومتری که به لطف انرژی ذخیره‌شده در باتری‌های لیتیوم یونی ۹۶.۱ کیلووات ساعتی حاصل می‌شود. عددی معقول برای خودرویی با این ابعاد. برای شارژ کامل این باتری‌ها در صورت دسترسی به برق DC فقط به ۳۷ دقیقه زمان لازم است اما اگر تنها برق AC در دسترس است، باید ۱۳ ساعت صبر کرد.

ایمنی و رفاه به سبک مرسدس

EQE با لیست گسترده‌ای از تجهیزات رفاهی و ایمنی وارد بازار خواهد شد. از ترمزهای خودکار هوشمند که شرایطی مشابه یک اتومبیل خودران را ایجاد می‌کنند تا سیستم کنترل هوشمند حرکت بین خطوط، کنترل حداکثر سرعت مجاز، رادار هشدار نقاط کور، مجموعه‌ای از تکنولوژی‌های پیشگیری از آسیب (PRESAFE)، سنسورهای پارک با دوربین ۳۶۰ درجه، دوربین پایش سطح هوشیاری به عنوان تجهیزات ایمنی فعال و ایربگ‌های اصلی، جانبی و محافظ زانو به عنوان تجهیزات ایمنی غیرفعال همان امنیتی را ارائه می‌کنند که از برندی چون مرسدس بنز انتظار می‌رود.
در بخش تجهیزات رفاهی هم لیستی شامل سنسور نور و باران، سیستم نمایش فشار باد لاستیک‌ها (TPMS)، شارژر وایرلکس موبایل، هدآپ دیزپلی، سیستم صوتی ۲۲۵ واتی با ۹ بلندگو، صندلی‌های راننده و سرنشین جلوی برقی و گرم‌شونده از نوع حافظه‌دار، ورود و استارت بدون کلید، روکش چرم صندلی‌ها، تهویه مطبوع اتوماتیک، چراغ‌های ال‌ای‌دی، سیستم تعلیق COMFORT با قابلیت دفع هوشمند ناهمواری‌ها، دستگیره‌ی مجهز به سنسور لمسی، سقف شیشه‌ای پانورامای بازشونده، اصلی‌ترین مواردی هستند که در لیست امکانات EQE به چشم می‌خورند.

بی‌رقیب و یکه‌تاز

EQE را می‌بایست در قد و قواره‌ی مرسدس GLE ارزیابی کرد. اس‌یووی اندازه متوسطی که نسبت به هم‌خانواده‌ی بنزینی‌اش تنها اندکی کوتاه‌تر و کم‌ارتفاع‌تر است. بنابراین اگر بخواهیم دایره را وسیع‌تر کنیم و رقبای بنزینی را هم در نظر بگیریم ب‌ام‌و X5، آئودی Q7 و پورشه کاین نام‌هایی هستند که می‌توانند در لیست رقبا قرار بگیرند و اگر سراغ اس‌یووی‌های هم‌قدوقواره‌ی برقی برویم، این تسلا مدل S، ب‌ام‌و iX 50 و پورشه تایکان هستند که در کنار آئودی e-tron GT و جنسیس G80 داعیه‌ی رقابت با EQE را در سر دارند. نام‌هایی که البته هنوز در بازار کشورمان حضور ندارند و از این بابت دست راساموتور حسابی برای جولان دادن باز است.