در سال‌های اخیر، رنو در اروپا تمرکز ویژه‌ای بر گسترش خودروهای هیبریدی و برقی داشته؛ اما راهبرد این شرکت در بازار هند همچنان بر تولید خودروهایی با موتور احتراق داخلی استوار مانده است یکی از محصولات کلیدی رنو در هند، مینی‌ون ترایبر جمع‌وجور با ظاهری تا حدی شبیه به خودروهای کراس‌اوور است که به تازگی دچار یک تحول در ظاهر و امکانات خود شده تا جایگاهش را در میان خودروهای اقتصادی حفظ کند.

به‌روزرسانی جدید ترایبر، شش سال پس از معرفی نخستین نسخه از این مدل انجام شده است. نمای جلویی ترایبر که پیش‌تر الهام‌گرفته از مدل مگان بود و چهره‌ای دوستانه داشت، اکنون با جلوپنجره‌ای باریک‌تر و خطوطی جسورانه‌تر، چهره‌ای قاطع و مدرن‌تر به خود گرفته است. چراغ‌های جلو اگرچه شکل کلی خود را حفظ کرده‌اند، اما از لحاظ گرافیک داخلی به‌روزرسانی شده‌اند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند که هماهنگی بیشتری با جلوپنجره جدید و لوگوی تازه رنو ایجاد کنند. سپر جلو نیز با عناصر تزئینی نقره‌ای‌رنگی که اطراف هواکش مرکزی را پوشانده‌اند و خطوطی برجسته روی کاپوت، نمایی مقاوم‌تر و مستحکم‌تر به خودرو داده است.

در نمای جانبی ترایبر تغییر زیادی مشاهده نمی‌شود و فرم کلی بدنه دست نخورده باقی مانده است؛ فقط طراحی جدید چرخ‌های ۱۵ اینچی و امکان سفارش سقف مشکی و نوارهای تزئینی که همچون گارد جانبی عمل می‌کنند به خودرو اضافه شده است. عقب خودرو نیز با تغییرات کوچکی روبرو بوده که می‌توان به چراغ‌های عقب با گرافیک LED دودی، نوار تزیینی مشکی روی درِ صندوق و بازطراحی مختصر سپر عقب اشاره کرد؛ این تغییرات ظاهری، هماهنگی کلی خودرو را حفظ کرده‌اند.

در فضای داخلی، ترایبر حالا داشبورد مدل کیگر را به ارث برده که با این خودرو از لحاظ فنی شباهت دارد. این داشبورد شامل نمایشگر لمسی ۸ اینچی است که در موقعیت بالاتری نصب شده و در کنار آن، صفحه کیلومتر دیجیتال ۷ اینچی قرار دارد. تنوع امکانات داخلی با روکش‌های جدید صندلی به رنگ بژ، پنل مدرن‌تر کنترل تهویه و مواردی مانند شارژ بی‌سیم تلفن همراه غنی‌تر شده است.

چینش صندلی‌ها همچنان سه‌ردیفه است و امکان نشستن تا هفت نفر را فراهم می‌کند، گرچه فضای ردیف سوم با ابعاد جمع‌وجور ترایبر، بیشتر مناسب کودکان یا سفرهای کوتاه خواهد بود. کسانی که به حجم بار اهمیت می‌دهند، می‌توانند صندلی‌های عقب را جمع کنند تا ظرفیت صندوق عقب به ۶۲۵ لیتر افزایش پیدا کند و فضای قابل توجهی برای حمل وسایل داشته باشند.

با اینکه ترایبر یک مینی‌ون سه‌ردیفه است، اما طول آن فقط ۳۹۸۵ میلی‌متر است و حتی نسبت به هاچ‌بک کلیو نیز کوتاه‌تر محسوب می‌شود. این خودرو بر مبنای پلتفرم CMF-A+ ساخته شده که مدل‌های کوئید (Kwid) و کیگر (Kiger) و خودروی نیسان مگنایت (Magnite) نیز با آن مشترک هستند. با این حال، تغییرات ظاهری و داخلی اثری بر بخش فنی نگذاشته و مشخصات فنی همانند قبل باقی مانده است.

موتور ترایبر همان قلب سه سیلندر ۱ لیتری تنفس طبیعی را حفظ کرده است که توان آن ۷۱ اسب بخار و گشتاورش ۹۶ نیوتن‌متر است. بر خلاف مدل کیگر که نسخه توربوشارژ هم دارد، ترایبر فقط با این موتور معمولی عرضه می‌شود. خریداران می‌توانند میان جعبه دنده دستی یا اتوماتیک AMT هر دو با پنج دنده و انتقال نیرو به چرخ‌های جلو انتخاب داشته باشند.

آنچه که همچنان مهم‌ترین برگ برنده ترایبر به شمار می‌آید، قیمت مناسب آن است. این مدل به‌تازگی با چهره به‌روزرسانی‌شده روانه بازار هند شده و قیمت نسخه پایه آن از ۶۲۹,۹۹۵ روپیه، معادل تقریباً ۷۳۰۰ دلار آغاز می‌شود. نسخه فول‌آپشن آن با امکانات بیشتر، ۹۱۶,۹۹۵ روپیه، یعنی حدود ۱۰,۶۱۴ دلار قیمت دارد. جالب اینجاست که مدل پایه از امکانات پایه و ضروری برخوردار است و برای آن دسته از خریداران کم‌هزینه طراحی شده که به ویژگی‌هایی مثل نمایشگر لمسی نیازی ندارند و بیشتر به دنبال یک خودروی هفت‌نفره جمع‌وجور مناسب خانواده، با قیمت اقتصادی هستند.